| >NASZE STRONY |
 MAIN |
|
|
GRY FABULARNE |
|
|
GRY cRPG |
|
|
FANTASTYKA |
|
|
PROJEKTY |
|
|
|
|
|
|
|
Dwa Kolory i nic...
Pamiętaj. Dwa kolory. Rdza to ludzie którzy tu żyją, Rtęć to wszystko co ich otacza. Dwie opowieści, obie tragiczne. Nie ma happyendu. Nigdy. Łączą się ze sobą, uzupełniają, przeplatają. Po prostu są wpisane w każdy skrawek ruin Chicago. Stali tu nie ma, bo naprawdę nie ma tu nic, co można odbudować ani ludzi którzy byliby do tego zdolni. A Chromu nie ma bo... ehh. Jeśli muszę ci tłumaczyć, to znak że chyba nic nie skapowałeś.
Rtęć
Nie ma wątpliwości że Chicago to najgorsze z możliwych miejsc na ziemi. To jak wycieczka do Neodzungli albo w głąb Molocha, tyle że ubrana w pozory wędrówki po mieście.
Chyba nie ma w tym dodatku strony, której nie można by z powodzeniem użyć jako opisu tego koloru. Ale jeśli ktoś nadal nie zdaje sobie sprawy niech wie, że każda minuta w tym mieście to walka o przetrwanie. Nie, nie tak jak na froncie. Tu walczysz sam ze sobą, żeby nie poddać się terrorowi tego miasta , walczysz też z nieznanym – z samą nocą. A tego boi się każdy. Tajemnic skrywanych w mroku. Nie ma znaczenia to co akurat wpatruje się w ciebie za zasłoną ciemności. Nocny Łowca, Alahama, maszyna. Albo... Oni.
Jeśli w końcu stajesz w obliczu namacalnego zagrożenia, to znak że już nie uciekniesz. Wlazłeś nie tam gdzie trzeba i nagonka się już skończyła. Jeśli widzisz co ci zagraża, to tylko dlatego że miałeś to zobaczyć. Rozpoczęły się łowy. Nie ma ucieczki, nie łudź się. Teraz zostaje ci tylko walczyć do końca. I nawet jeśli jakimś cudem wyrwiesz swe życie ze szponów Miasta, to wiedz że prędzej czy później znowu zaskoczy cię mrok. A Oni przychodzą w ciemnościach...
Rdza
Spójrz wokoło. Spójrz na to co się dzieje. Wszystko tu umiera. Enklawy kurczą się, ludzie wymierają, szaleją choroby. Obojętniejemy na innych, ich cierpienia i coraz rzadszą radość. Skupiamy się na nas samych, na tym jak ostatnie dni przeżyć godnie. W rytm Bluesa. Zamiast się jednoczyć, trzymamy się rodaków, rodzin. Coraz więcej ludzi ma tego dość. Nie chcą się już bać. Upijają się w sztok i idą nocą w Ruiny. Albo strzelają sobie w łeb. Moglibyśmy się podnieść, gdyby opuścić Centrum. Gdyby nie ginęło nas dziesiątki ludzi tygodniowo. Czemu zamiast żyć skromnie, gnani przez chciwość zapuszczamy się tam, gdzie już od dawna nie powinno nas w ogóle być? Najlepsi Stalkerzy, nasi bohaterowie, ludzie znajacy nieocenione tajemnice przetrwania, dysponujący wiedzą i techniką o której można tylko marzyć, są opętani wizją odkrywania sekretów strefy. Dobrze wiedzą że prędzej czy później nie wrócą ale mimo to ogarnięci szaleństwem i obsesją ruszają znów. Po raz ostatni. Red Shoehart, Faraon, Barbridge... Jak cała reszta, nie zważając na nic, godzą się z losem i odchodzą, jeden za drugim, dzień po dniu aż w końcu nie zostanie żaden, a Zona pochłonie wszystko.
The_Ezekiel. |
komentarz[15] |  |
|
|
|
|
|
| Komentarze do "Dwa Kolory i nic... - materiał demo" |
|
|
|
|
|
|
|
Wykryto nieautoryzowany dostęp!!!
|
|
 Sonda |
Top 10 |
Statystyki |
userzy w serwisie:
gości w serwisie: 0 |
|
ShoutBox |
|
|
